خطرات امنیتی شامل دستگیری‌های مکرر، بازجویی‌های طولانی، یا تهدید به زندانی شدن بدون محاکمه عادلانه است. همچنین، خطرات فیزیکی از جمله حمله در خیابان یا محدودیت‌های خانه‌نشینی ممکن است رخ دهد. دولت ایران از ابزارهایی مانند نظارت اینترنتی و محدودیت سفر برای کاهش فعالیت‌های او استفاده می‌کند، که این موارد امنیت شخصی و خانوادگی او را به شدت به مخاطره می‌اندازد.

مدیریت ریسک از طریق شبکه‌های حامی مانند وکلا و سازمان‌های غیردولتی صورت می‌گیرد که مراقبت‌های قانونی و روانی ارائه می‌دهند.

استراتژی‌ها: استفاده از ارتباطات رمزگذاری شده و پناهگاه‌های امن برای کاهش خطر بازداشت.

پشتیبانی: همکاری بین‌المللی برای انتقال فوری در صورت تهدید شدید.

بله، تمام داده‌های کاربران تحت حفاظت استانداردهای GDPR و قوانین محلی ایران است.

گواهی‌نامه SSL و رمزگذاری داده‌ها توسط شرکت‌های معتبر مانند DigiCert تأیید شده است.

اطلاعات حساس هرگز به اشتراک گذاشته نمی‌شوند و به‌صورت دوره‌ای امنیت سیستم‌ها بازرسی می‌شود.

حتی برای ثبت‌نام، فقط اطلاعات ضروری درخواست می‌شود.

چالش‌های امنیتی کریدور زنگزور شامل چندین عامل کلیدی است: تهدیدهای تروریستی بالقوه در مرزها، تنش‌های قومی بین ارمنی‌ها و آذری‌ها که می‌تواند به درگیری‌های مسلحانه منجر شود، و چالش حاکمیتی برای ارمنستان در کنترل کامل مسیر. برای کاهش این ریسک‌ها، نیروهای پاسدار صلح روسیه مستقر شده‌اند، و سازمان‌های بین‌المللی نظیر ناتو نقش نظارتی دارند. اما عدم اعتماد متقابل بین کشورها هنوز به عنوان مانع اصلی عمل می‌کند.

عواقب شامل افزایش ریسک نفوذ خارجی، تقویت مرزبندیها و بازنگری در استراتژیهای دفاعی ملی است. این به تغییر سیاستهای وزارت اطلاعات ایران منجر شده است.

ساختار تأثیرات:

- داخلی: تدابیر جدید برای امنیت سایبری و نظامی.

- خارجی: امکان تشدید تحریمها یا واکنشهای دیپلماتیک.

- طولانیمدت: نیاز به همکاریهای منطقهای برای مقابله با تهدیدات.